Sanırım bi yerden başlamalıyım sevgili kendim. Tam da yolun
sonundayken başlamalıyım. ‘’İnsanın ancak uçurumun kenarında kanatlanabileceği’’ fikrini üstüme giyip ‘’akılsız başın suçunu ayaklarım’’ üstlenmeden apar topar
başlamalıyım bu bitiştenJ ‘’Her bitiş yeni başlangıçtır’’ sözünün de
gazına gelmeden nadasa bırakmalıyım uzuvlarımı. Hah; meğer ne de ‘’dünden razı’ymış ’benden başka tüm aitlerim.
Anlamalıydım daha ilk ışıklarda aslında dönemeçte ‘’U’’ yasağını delmenin
getirisinin şeytan olduğunu. Malum aceleydi tüm duygular ve aslında 1.özne
olarak karışmak da hakkıydı. Neyse ‘’papucunu ters giydiremesem de seytan’’a ayağını
yerden kesecek bir bahaneyle ucuz atlattım bu faturayı da. Malumatıma gelince
hakim bey; cebr-i hukukuna dayanarak yaşamın ve de o dönemece tekrar dönecek
yolun nereden geçtiğini kaybetmenin de hafif sıkıntısıyla iyi ki diyorum… İyi
ki şairin ‘’iyi ki bu düşteyim’’ dizesinde
değilim artık. Malum okuyanı başka yazanı hasta artık o hikayeninJ
Nil kzlrmk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.