Vejetaryen bir aşkın günaydın zilleri çalıyor penceremde…
Oyun kartları yenilmişliğe oynuyor bu aşkta ve sen kelebek
zarlarından duvarlar örtünüyorsun üzerine.
Bir dil bağırıyor yutkunmuşluğu ama kimsenin fark edesi
gelmiyor farkındalığı.
Aşk artık bir oyun değil onlarca sevişme parkı.
...Oyuncaklar ellerinde bırakıyor duygusallığını.
Oynanmış bir aşkı canlandıramıyor azalarım.
Affet !
İadesi olmaz çünkü azap tohumlarının…
NİL KZLRMK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.