FARKINDALIĞIN FARKINDALIĞINDAYIM J

Bir cümleye bazen diyerek başlamaktan hep kaçınmışımdır aslında ama gerçekten bazenler varmış hayatta. Bugün mesela 25 yıldır bana düşen ödevi ilk defa yerine getirip bugün ben ne yaptım diye düşündüm. AhJ iyi ki düşünmüşüm. Sanırım lafın salatasını biraz bol oldu deyip ağzımdaki baklayı çıkarmalıyım. Gerçi ana menü zayıfsa salataya yüklenmek şartJ Önce bir şey fark etmek zorunda olduğumun farkına vardım. İçimde garip bir üzüntü demeyeyim de ben ona bir ego zedelenmesi bir üstü örtülü mağlubiyet ezikliği olduğunu fark ettim. İlk etapta bu zor oldu tabi. Yani yüzleşmek. Kolay değildi uzun süredir öyle olduğunu sandığın şeyin aslında çok net bir şekilde öyle olmadığını anlamak. Hayır, burada netliğin özellikle vurgusunu yapmak durumundayım; çünkü eğer bir şey hala net değilse kaytarma şansınız oluyor kendi kendinizden. Ama netti, öyleydi. Ve yapacak bir şey yoktu. Hayır, aslında vardı: kedime mamasını verdikten sonra çıkıp dışarı o lanetleyip hiç sevmediğim yağmura değe değe (zira artık sevmediğim durumlara alışmam gerekiyor) foto makinemi alıp saçma sapan kadrajsız fotolar çekmeye çalıştım. Sonra istasyona oturdum ve her geçen trene el sallamadan geri geleceklerini bilmenin rahatlığıyla diş aralığından gülümsedim. Bu gülümseyişte şike vardı !

nil kızılırmak